ေအးေအးလြင္ (Daly City) ေလွ်ာက္ထားေသာ ေမးခြန္းမွာ---
ေမး။ ။ ဆရာေတာ္ဘုရား---
သတၱဝါဟူသမွ်၊ ဘယ္တုန္းက၊ အစ ျဖစ္ေပၚလာ၊
ဘုရားရွင္အား၊ ထုိေၾကာင္းမ်ား၊ ေလွ်ာက္ထား ဘယ္သူပါ။
(က) ျမတ္စြာဘုရားအား သတၱဝါတုိ႔၏အစအေၾကာင္း၊ မည္သုိ႔ျဖစ္ေပၚလာသည္ကုိ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသူ ရွိခဲ့ပါသလားဘုရား?
(က) ျမတ္စြာဘုရားအား သတၱဝါတုိ႔ရဲ႔အစအေၾကာင္းကုိ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသူ မရွိခဲ့ပါ၊ သုိ႔ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား ကုိယ္ေတာ္တုိင္ပင္ သံသရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘုရားရွင္သည္ သာဝတၳိၿမိဳ႔ကုိ ဆြမ္းခံရာအမွီျပဳ၍ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသုံးေနေတာ္မူစဥ္ အနမတဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္မွာ အနမတဂၢေဒသနာကုိ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္-
“ရဟန္းတုိ႔, ခႏၶာ, အာယတန, ဓာတ္တုိ႔၏ မျပတ္ျဖစ္ျခင္း- ဆုိတဲ့ ဤသံသရာသည္ ဉာဏ္ျဖင့္ အစဥ္ေလွ်ာက္၍ေသာ္လည္း သိႏုိင္ေသာ အပုိင္းအျခားမရွိ၊ အဝိဇၨာတည္းဟူေသာ အပိတ္အပင္သည္ ဖုံးလႊမ္း, တဏွာတည္းဟူေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔ (သံေယာဇဥ္) သည္ ဖြဲ႔ခ်ည္အပ္ကုန္လ်က္ ဤဘဝမွ ထုိဘဝသုိ႔, ထုိဘဝမွ ဤဘဝသုိ႔ ေျပးသြား၍ တေျပာင္းျပန္ျပန္ က်င္လည္ေနၾကရေသာ သတၱဝါတုိ႔၏ ေရွးျဖစ္ေသာအစြန္း (အပုိင္းအျခား)သည္ သဗၺညဳတဉာဏ္၌ပင္ မထင္ပါ” ဟု ေဟာေတာ္မူပါတယ္။
ခရစ္ယာန္ဘာသာ “ဧဝံေဂလိပုစၧာ”ကုိ ေက်းဇူးရွင္လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေျဖဆုိေတာ္မူရာတြင္---
“အနမတေဂၢါယံ ဘိကၡေဝ သံသာေရာ၊ ပုဗၺာ ေကာဋိ န ပညာယတိ အဝိဇၨာနီဝရဏာနံ သတၱာနံ တဏွာသံေယာဇနာနံ သႏၶြာဝတံ သံသရတံ။” (အနမတဂၢိယသံယုတ္ပါဠိေတာ္)
ဘိကၡေဝ-ရဟန္းတုိ႔၊ အယံ သံသာေရာ- ဤသံသရာႀကီးသည္၊ အနမတေဂၢါ-အစမရွိ၊ အဝိဇၨာနီဝရဏာနံ- အဝိဇၨာနီဝရဏ ရွိေနၾကကုန္ေသာ၊ တဏွာသံေယာဇနာနံ-တဏွာသံေယာဇဥ္ ရွိေနၾကကုန္ေသာ၊ သႏၶြာဝတံ (သႏၶြာဝႏၲာနံ)-တဘဝမွသည္ တဘဝသုိ႔ ေျပးသြား၍ေနၾကကုန္ေသာ၊ သံသရတံ (သံသရႏၲာနံ)-တဘဝမွသည္ တဘဝသုိ႔ က်င္လည္ေနၾကကုန္ေသာ၊ သတၱာနံ-သတၱဝါတုိ႔အား၊ ပုဗၺာ ေကာဋိ-ေရွ႔အစြန္းသည္၊ န ပညာယတိ- သဗၺၫုတဉာဏ္၌ပင္ မထင္ေလ။ (ဤကားအနက္)
ဤပါဠိေတာ္၌ သဗၺၫုတဉာဏ္ေတာ္မည္သည္ အလုံးစုံေသာအရာမ်ဳိးကုိ အၾကြင္းအက်န္မရွိ သိေတာ္မူ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ န ပညာယတိ-သဗၺၫုတဉာဏ္၌ မထင္ေလ-ဟူ၍ ဆုိသျဖင့္ ထုိပုဗၺေကာဋိ-ဆုိေသာ ေရွ႔အစြန္းသည္ မရွိ၍ မထင္သည္၊ မထင္ေသာေၾကာင့္ မရွိၿပီ-ဟု အမွန္သိအပ္၏။ ဤအနမတဂၢိယသုတ္ပါဠိေတာ္ကုိ ေထာက္၍ “သံသရာသည္လည္း အစမရွိ၊ ကမၻာသည္လည္း အစမရွိ၊ သတၱဝါသည္လည္း အစမရွိ-ဟု ဗုဒၶြဘာသာပညာရွိႀကီး အဆက္ဆက္တုိ႔ ယူ႐ုိးယူစဥ္, ေျပာ႐ုိးေျပာစဥ္ ျဖစ္၏၊ ထုိတြင္ သံသရာဆုိသည္ကား အသက္ရွိၾကေသာ သတၱဝါခႏၶြာတုိ႔၏ တဘုံမွသည္ တဘုံ, တဘဝမွသည္ တဘဝသုိ႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႔က်င္လည္၍ ေနၾကရသည္ကုိ ‘သံသရာ’ဟု ဆုိ၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သံသရာသည္ အစမရွိ-ဟု ဆုိသျဖင့္ ကမၻာလည္း အစမရွိ၊ သတၱဝါလည္း အစမရွိဟု ဆုိျခင္းကိစၥ ၿပီး၏”လုိ႔ ေျဖဆုိေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
“ရဟန္းတုိ႔, ခႏၶာ, အာယတန, ဓာတ္တုိ႔၏ မျပတ္ျဖစ္ျခင္း- ဆုိတဲ့ ဤသံသရာသည္ ဉာဏ္ျဖင့္ အစဥ္ေလွ်ာက္၍ေသာ္လည္း သိႏုိင္ေသာ အပုိင္းအျခားမရွိ၊ အဝိဇၨာတည္းဟူေသာ အပိတ္အပင္သည္ ဖုံးလႊမ္း, တဏွာတည္းဟူေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔ (သံေယာဇဥ္) သည္ ဖြဲ႔ခ်ည္အပ္ကုန္လ်က္ ဤဘဝမွ ထုိဘဝသုိ႔, ထုိဘဝမွ ဤဘဝသုိ႔ ေျပးသြား၍ တေျပာင္းျပန္ျပန္ က်င္လည္ေနၾကရေသာ သတၱဝါတုိ႔၏ ေရွးျဖစ္ေသာအစြန္း (အပုိင္းအျခား)သည္ သဗၺညဳတဉာဏ္၌ပင္ မထင္ပါ” ဟု ေဟာေတာ္မူပါတယ္။
ခရစ္ယာန္ဘာသာ “ဧဝံေဂလိပုစၧာ”ကုိ ေက်းဇူးရွင္လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေျဖဆုိေတာ္မူရာတြင္---
“အနမတေဂၢါယံ ဘိကၡေဝ သံသာေရာ၊ ပုဗၺာ ေကာဋိ န ပညာယတိ အဝိဇၨာနီဝရဏာနံ သတၱာနံ တဏွာသံေယာဇနာနံ သႏၶြာဝတံ သံသရတံ။” (အနမတဂၢိယသံယုတ္ပါဠိေတာ္)
ဘိကၡေဝ-ရဟန္းတုိ႔၊ အယံ သံသာေရာ- ဤသံသရာႀကီးသည္၊ အနမတေဂၢါ-အစမရွိ၊ အဝိဇၨာနီဝရဏာနံ- အဝိဇၨာနီဝရဏ ရွိေနၾကကုန္ေသာ၊ တဏွာသံေယာဇနာနံ-တဏွာသံေယာဇဥ္ ရွိေနၾကကုန္ေသာ၊ သႏၶြာဝတံ (သႏၶြာဝႏၲာနံ)-တဘဝမွသည္ တဘဝသုိ႔ ေျပးသြား၍ေနၾကကုန္ေသာ၊ သံသရတံ (သံသရႏၲာနံ)-တဘဝမွသည္ တဘဝသုိ႔ က်င္လည္ေနၾကကုန္ေသာ၊ သတၱာနံ-သတၱဝါတုိ႔အား၊ ပုဗၺာ ေကာဋိ-ေရွ႔အစြန္းသည္၊ န ပညာယတိ- သဗၺၫုတဉာဏ္၌ပင္ မထင္ေလ။ (ဤကားအနက္)
ဤပါဠိေတာ္၌ သဗၺၫုတဉာဏ္ေတာ္မည္သည္ အလုံးစုံေသာအရာမ်ဳိးကုိ အၾကြင္းအက်န္မရွိ သိေတာ္မူ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ န ပညာယတိ-သဗၺၫုတဉာဏ္၌ မထင္ေလ-ဟူ၍ ဆုိသျဖင့္ ထုိပုဗၺေကာဋိ-ဆုိေသာ ေရွ႔အစြန္းသည္ မရွိ၍ မထင္သည္၊ မထင္ေသာေၾကာင့္ မရွိၿပီ-ဟု အမွန္သိအပ္၏။ ဤအနမတဂၢိယသုတ္ပါဠိေတာ္ကုိ ေထာက္၍ “သံသရာသည္လည္း အစမရွိ၊ ကမၻာသည္လည္း အစမရွိ၊ သတၱဝါသည္လည္း အစမရွိ-ဟု ဗုဒၶြဘာသာပညာရွိႀကီး အဆက္ဆက္တုိ႔ ယူ႐ုိးယူစဥ္, ေျပာ႐ုိးေျပာစဥ္ ျဖစ္၏၊ ထုိတြင္ သံသရာဆုိသည္ကား အသက္ရွိၾကေသာ သတၱဝါခႏၶြာတုိ႔၏ တဘုံမွသည္ တဘုံ, တဘဝမွသည္ တဘဝသုိ႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႔က်င္လည္၍ ေနၾကရသည္ကုိ ‘သံသရာ’ဟု ဆုိ၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သံသရာသည္ အစမရွိ-ဟု ဆုိသျဖင့္ ကမၻာလည္း အစမရွိ၊ သတၱဝါလည္း အစမရွိဟု ဆုိျခင္းကိစၥ ၿပီး၏”လုိ႔ ေျဖဆုိေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ
ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ
ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔
No comments:
Post a Comment