အကဲ့ရဲ႔မွ လြတ္ေသာသူမရွိ
စကားတစ္ခြန္းမွ် မေျပာေသာေၾကာင့္ ေရဝတမေထရ္ကုိလည္းေကာင္း, အဘိဓမၼာတရားကုိေဟာေသာ္လည္း မမွတ္သားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ကုိ လည္းေကာင္း, အနည္းငယ္မွ်ေသာတရားကုိသာလွ်င္ ေဟာေသာေၾကာင့္ အရွင္အာနႏၵာမေထရ္ကုိ လည္းေကာင္း အမ်က္ထြက္ၾကသည္ဟု ေလွ်ာက္ဆုိလာေသာ အတုလ ဥပါသကာအား ဘုရားရွင္က “ဒါယကာ အတုလ, ထုိကဲ့ရဲ႔ျခင္းသည္ ေရွးအခါမွစ၍ အေလ့အလာျဖစ္သည္သာ၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနေသာသူကုိ လည္းေကာင္း, မ်ားမ်ားေျပာဆုိတတ္ေသာသူကုိ လည္းေကာင္း, နည္းနည္းေျပာဆုိတတ္ေသာ သူကုိလည္းေကာင္း ကဲ့ရဲ႔ၾကစျမဲသာတည္း၊ စင္စစ္ ကဲ့ရဲ႔အပ္သည္သာလွ်င္ျဖစ္ေသာသူသည္ လည္းေကာင္း, စင္စစ္ ခ်ီးမြမ္းအပ္သည္သာလွ်င္ျဖစ္ေသာသူသည္ လည္းေကာင္း မရွိ၊ ျပည့္ရွင္မင္းကုိလည္း အခ်ဳိ႔သူတုိ႔က ကဲ့ရဲ႔ၾက၏၊ အခ်ဳိ႔သူ တုိ႔က ခ်ီးမြမ္းၾက၏၊ မဟာပထဝီေျမႀကီးကုိလည္းေကာင္း, လ ေနတုိ႔ကုိလည္းေကာင္း အခ်ဳိ႔သူတုိ႔က ကဲ့ရဲ႔ၾက၏၊ အခ်ဳိ႔သူတုိ႔က ခ်ီးမြမ္းၾက၏၊ ပရိသတ္ေလးပါး၏အလယ္၌ တရားေဟာေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကုိေသာ္လည္း အခ်ဳိ႔သူတုိ႔က ကဲ့ရဲ႔ၾက၏၊ အခ်ဳိ႔သူတုိ႔က ခ်ီးမြမ္းၾက၏၊ အႏၶြဗာလျဖစ္ေသာ သူမုိက္တုိ႔၏ ကဲ့ရဲ႔ျခင္းသည္လည္းေကာင္း, ခ်ီးမြမ္းျခင္းသည္ လည္းေကာင္း ပမာဏမဟုတ္၊ လ်င္စြာသိႏုိင္ မွတ္ႏုိင္ေသာ ပညာရွိသူ၏ ကဲ့ရဲ႔ျခင္းသည္ ကဲ့ရဲ႔ျခင္းမည္၏၊ ခ်ီးမြမ္းျခင္းသည္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းမည္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍ ဤဂါထာတုိ႔ကုိ ေဟာေတာ္မူ၏။
ေပါရာဏေမတံ အတုလ၊ ေနတံ အဇၨတနာမိဝ။(ဓမၼပဒပါဠိေတာ္၊ အတုလဥပါသကဝတၳဳ၊ ဂါထာ ၂၂၇-၂၃ဝ။)
နိႏၵႏၲိ တုဏွိမာသီနံ၊ နိႏၵႏၲိ ဗဟုဘာဏိနံ။
မိတဘာဏိမၸိ နိႏၵႏၲိ၊ နတၳိ ေလာေက အနိႏၵိေတာ။
န စာဟု န စ ဘဝိႆတိ၊ န ေစတရဟိ ဝိဇၨတိ။
ဧကႏၲံ နိႏၵိေတာ ေပါေသာ၊ ဧကႏၲံ ဝါ ပသံသိေတာ။
ယံ ေစ ဝိၫူ ပသံသႏၲိ၊ အႏုဝိစၥ သုေဝ သုေဝ။
အစၧိဒၵဝုတၱႎ ေမဓာဝီ၊ ပညာသီလသမာဟိတံ။
နိကၡံ ဇေမၺာနဒေႆဝ၊ ေကာ တံ နိႏၵိတုမရဟတိ။
ေဒဝါပိ နံ ပသံသႏၲိ၊ ျဗဟၼဳနာပိ ပသံသိေတာ”တိ။
အတုလ- အတုလမည္ေသာ ဥပါသကာ၊ ဧတံ- ဤကဲ့ရဲ့ျခင္း, ခ်ီးမြမ္းျခင္းသည္၊ ေပါရာဏံ- ေရွးမွစ၍ ျဖစ္၏၊ ဧတံ- ဤကဲ့ရဲ့ျခင္း, ခ်ီးမြမ္းျခင္းသည္၊ အဇၨတနာမိဝ- ယခုမွျဖစ္သကဲ့သုိ႔၊ န (ေဟာတိ)-မဟုတ္၊ တုဏွိမာသိနံ ပိ- ဆိတ္ဆိတ္ေနေလ့ ရွိေသာသူကုိလည္း၊ နိႏၵႏၲိ- အဆြံ႔အအ, တစုံတခုကုိ မသိေသာသူကဲ့သုိ႔ ဆိတ္ဆိတ္ေန၏ဟူ၍ ကဲ့ရဲ့ကုန္၏၊ ဗဟုဘာဏိမၸိ- စကားမ်ားမ်ားေျပာဆုိေလ့ရွိေသာသူကုိလည္း၊ နိႏၵႏၲိ- ေလခတ္ေသာ ထန္းရြက္ကဲ့သုိ႔ တဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္လ်က္ စကားအဆုံးမရွိဟု ကဲ့ရဲ႔ၾကကုန္၏၊ မိတဘာဏိမၸိ- စကားနည္းနည္း ေျပာဆုိေလ့ရွိေသာသူကုိလည္း၊ နိႏၵႏၲိ- မိမိ၏စကားကုိ ေရႊေငြကဲ့သုိ႔ မွတ္ထင္လ်က္ တလုံးစ, ႏွစ္လုံးစ ေျပာဆုိၿပီးလွ်င္ ဆိတ္ဆိတ္ေန၏ဟု ကဲ့ရဲ႔ၾကကုန္၏၊ ေလာေက- ေလာက၌၊ အနိႏၵိေတာ- အကဲ့ရဲ႔မခံရေသာသူမည္သည္၊ ဝါ- အကဲ့ရဲ႔လြတ္ေသာသူမည္သည္၊ နတၳိ- မရွိ။
ဧကႏၲံ- စင္စစ္အားျဖင့္၊ နိႏၵိေတာ- ကဲ့ရဲ႔အပ္ေသာ၊ ေပါေသာ ဝါ- သတၱဝါသည္လည္းေကာင္း၊ ဝါ- လူသည္လည္းေကာင္း၊ ဧကႏၲံ- စင္စစ္အားျဖင့္၊ ပသံသိေတာ- ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ၊ ေပါေသာ ဝါ- သည္လည္းေကာင္း၊ န စ အဟု- ေရွးအတိတ္၌ မျဖစ္စဖူး၊ န စ ဘဝိႆတိ- ေနာက္အနာဂတ္၌လည္း မျဖစ္လတံ့၊ ဧတရဟိ စ- ယခု ပစၥဳပၸန္၌လည္း၊ န ဝိဇၨတိ- မရွိ။
အစၧိဒၵဝုတၱႎ- မက်ဳိးမျပတ္ေသာ အက်င့္သိကၡာရွိေသာ၊ ဝါ- မပ်က္စီးေသာ အသက္ေမြးျခင္းရွိေသာ၊ ေမဓာဝႎ- ထက္ျမက္ေသာ ဓေမၼာဇပညာျဖင့္ ပညာရွိေသာ၊ ပညာသီလသမာဟိတံ- ေလာကီေလာကုတၱရာပညာ, စတုပါရိသုဒၶိ သီလႏွင့္ျပည့္စုံေသာ၊ ယံ ဘိကၡဳံ- အၾကင္ရဟန္းကုိ၊ ဝိၫူ- ပညာရွိတုိ႔သည္၊ သုေဝ သုေဝ- ေန႔တုိင္း ေန႔တုိင္း၊ အႏုဝိစၥ- ခ်ီးမြမ္းသင့္, ကဲ့ရဲ႔သင့္သည္ကုိ သိရွိ၍၊ ပသံသႏၲိ- ခ်ီးမြမ္းၾကကုန္၏။
တံ ဘိကၡဳံ- ထုိရဟန္းကုိ၊ ဇေမၺာနဒႆ- ဇမၺဴရာဇ္ေရႊ၏၊ နိကၡံ ဣဝ- တစ္နိကၡကဲ့သုိ႔၊ ေကာ- အဘယ္သူသည္၊ နိႏၵိတုံ- ကဲ့ရဲ႔ျခင္းငွါ၊ အရဟတိ- ထုိက္အံ့နည္း? နံ ဘိကၡဳံ- ထုိရဟန္းကုိ၊ ေဒဝါပိ- နတ္တုိ႔သည္လည္း၊ ပသံသႏၲိ- ခ်ီးမြမ္းၾကကုန္၏၊ ေသာ ဘိကၡဳ- ထုိရဟန္းကုိ၊ ျဗဟၼဳနာပိ- စၾကဝဠာတုိက္တေသာင္းမွ ျဗဟၼာအေပါင္းသည္လည္း၊ ပသံသိေတာ- ခ်ီးမြမ္းအပ္၏။ ဣတိ- သုိ႔၊ အာဟ- ေဟာေတာ္မူ၏။
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ
ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ
ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔
တစ္နိကၡဟူသည္---
စပါးေစ့ ၄-လုံး ၁-ခ်င္ေရြး၊
၂-ခ်င္ေရြး ၁-မာသက (၁-ပဲ)၊
၅-မာသက ၂-အကၡ (၁ဝ-ေရြး)၊
၈-အကၡ ၁-ဓာရဏ (၄ဝ-ေရြး)၊
၅-ဓာရဏ ၁-သုဝဏၰ (၂ဝဝ-ေရြး)၊
၅-သုဝဏၰ ၁-နိကၡ (၁,ဝဝဝ-ေရြး)။
No comments:
Post a Comment