Sunday, September 8, 2013

သရဏဂုမ္ ညစ္ႏြမ္း, မညစ္ႏြမ္း---



သရဏဂုမ္ ၂-မ်ဳိး ။ ။ 
သရဏဂုမ္သည္ ေလာကီသရဏဂုမ္, ေလာကုတၱရာသရဏဂုမ္ဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးရွိ၏။

ေလာကီသရဏဂုမ္မွာ ရတနာ ၃-ပါးတုိ႔၏ဂုဏ္ကုိ မသိျခင္း, ရတနာ ၃-ပါးတုိ႔အေပၚ၌ ယုံမွားသံသယ ရွိျခင္း, ရတနာ ၃-ပါး၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကုိပင္ ဂုဏ္မဟုတ္ဟု ေျပာင္းျပန္ယူျခင္း အယူမ်ားျခင္း, ရတနာ ၃-ပါးအေပၚ၌ မ႐ုိေသျခင္း, မေလးစားျခင္းတုိ႔သည္ သရဏဂုမ္၏ညစ္ႏြမ္းေၾကာင္းတုိ႔ပင္ျဖစ္၏။

ေလာကုတၱရာသရဏဂုမ္မွာ ညစ္ႏြမ္းေၾကာင္းတရား မရွိ။

ေလာကိယသရဏဂမနံ တီသု ဝတၳဴသု အညာဏသံသယမိစၧာဉာဏာဒီဟိ သံကိလိႆတိ၊ န မဟာဇုတိကံ ေဟာတိ န မဟာဝိပၹါရံ။ ေလာကုတၱရႆ နတၳိ သံကိေလေသာ။ (သီလကၡႏၶဝဂၢအ႒ကထာ၊ သာမညဖလသုတ္၊ ၂ဝ၉။)

ေလာကိယသရဏဂမနံ- ေလာကီသရဏဂုမ္သည္၊ တီသု- သုံးပါးကုန္ေသာ၊ ဝတၳဴသု- ကုသုိလ္စိတ္၏ တည္ရာ ရတနာ ၃ ပါးတုိ႔၌၊ အညာဏသံသယမိစၧာဉာဏာဒီဟိ- မသိျခင္းေမာဟ, ယုံမွားျခင္းဝိစိကိစၧာ, အမွားသိျခင္းဒိ႒ိအစရွိသည္တုိ႔ေၾကာင့္၊ သံကိႆတိ- ညစ္ႏြမ္း၏၊ မဟာဇုတိကံ- ႀကီးစြာေသာ အေရာင္ အဝါရွိသည္၊ န ေဟာတိ-မျဖစ္၊ မဟာဝိပၹါရံ- ႀကီးစြာျပန္႔ႏွံ႔ျခင္းဟူေသာ အာႏုေဘာ္ရွိသည္၊ န (ေဟာတိ)- မျဖစ္။ ေလာကုတၱရႆ- ေလာကုတၱရာသရဏဂုမ္အား၊ သံကိေလေသာ- ညစ္ႏြမ္းသည္၊ နတၳိ- မရွိ။

ရတနာ ၃ ပါး၏ဂုဏ္ေတာ္ကုိ လုံးလုံးမသိျခင္း, ျပင္းစြာ ေတြေဝေနျခင္းသည္ “အညာဏ”မည္၏၊ ဗုဒၶဟုတ္ေလသေလာ? မဟုတ္ေလသေလာ?ဟု ယုံမွားျခင္းသည္ “သံသယ”မည္၏၊ ရတနာ ၃ ပါး၏ အရဟံ စေသာဂုဏ္ေတာ္ကုိပင္ ဂုဏ္မဟုတ္ဟု ေျပာင္းျပန္ယူျခင္းသည္ “မိစၧာဉာဏ”မည္၏၊ အာဒိျဖင့္ ရတနာ ၃ ပါးကုိ အနာဒရ (မ႐ုိေသျခင္း), အဂါရဝ (မေလးစားျခင္း)စသည္ကုိ ယူပါ။
[ယခုေခတ္မွာလည္း ဗုဒၶဓမၼတုိ႔၌ ႐ုိေသမႈ နည္းပါးလာေလၿပီ။]

သံကိလိႆတိကုိပင္ “န မဟာဇုတိကံ န မဟာဝိပၹါရ" ဟု အဓိပၸါယ္ဖြင့္သည္၊ ဇုတိသဒၵါသည္ အေရာင္အဝါကုိ ေဟာ၏၊ မဟတီ+ဇုတိ ယႆာတိ မဟာဇုတိကံ၊ ဝိပၹါရံသဒၵါသည္ ျပန္႔ႏွံ႔ျခင္းအနက္ကုိ ေဟာ၏၊ သရဏဂုမ္၏အက်ဳိး ျပန္႔ႏွံ႔ျခင္းဟူသည္ အာႏုေဘာ္တည္း၊ ထုိအာႏုေဘာ္ဟူသည္ ျမင့္ျမတ္ျခင္း တည္း၊ မဟေႏၲာ+ဝိပၹါေရာ ယႆာတိ မဟာဝိပၹါရံ။ [န မဟာဇုတိကံတိ န မဟုဇၨလံ(မ်ားစြာ မေတာက္ ပ)၊ အပရိသုဒၶံ အပရိေယာဒါတႏၲီတိ အေတၳာ။ န မဟာဝိပၹါရံတိ န မဟာႏုဘာဝံ၊ အပၸဏီတံ အႏုဠာရံ (န+ဥဠာရံ-မျမင့္ျမတ္)၊ သီလကၡန္ဋီကာသစ္၊ ၂၊ ၁၈၇။ (သီလကၡန္ဘာသာဋီကာ၊ ၃၊ ၂၅၃။)

မွတ္ခ်က္။ ။ သရဏဂမန-သရဏဂုမ္, သရဏဂုံ ၂-မ်ဳိးပင္ ေရးထုံးအရ သုံးႏုိင္၏။

သံသယာဉာဏ ဝတၳဳမွိ၊ မိစၧာဉာဏဥၥ နာဒရံ။
ေလာကိယသရဏံ ေတဟိ၊ ကိလိ႒ံ န မဟပၹလံ။

ေလာကိယသရဏံ- ေလာကီသရဏဂုမ္သည္၊ ဝတၳဳမွိ- ရတနာသုံးပါးတည္းဟူေသာ ဝတၳဳ၌၊ သံသယံ-ယုံမွားသံသယရွိျခင္းလည္းေကာင္း၊ အဉာဏံ- ရတနာသုံးပါး၏ဂုဏ္ကုိ မသိျခင္းလည္းေကာင္း၊ မိစၧာဉာဏဥၥ- အသိလြဲမွားျခင္းလည္းေကာင္း၊ အနာဒရံ-ရတနာသုံးပါး၌ မ႐ုိေသျခင္းလည္းေကာင္း၊ ေတဟိ-ထုိဆုိခဲ့ၿပီးထ ေၾကာင္းေလးဝတုိ႔ေၾကာင့္၊ ကိလိ႒ံ- သရဏဂုမ္စြမ္း, ညစ္ႏြမ္းေခ်းတင္, မျဖဴစင္သည္ ျဖစ္၍၊ န မဟပၹလံ- အက်ဳိးမႀကီး။

ရတနာသုံးပါး- ယုံမွားကခၤါ၊
ဂုဏ္မသိႏွင့္- လြဲသိမိစၧာ၊
႐ုိေသကင္းေဝး- ညစ္ေထးသရဏာ၊
တန္ခုိးေသး- က်ဳိးေပးနည္းက်မ္းလာ။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ
ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ
ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔

No comments:

Post a Comment

Followers