သာမေဏႏွင့္လူတုိ႔ သီလက်ဳိးပ်က္ရာ၌ ျခားနားခ်က္
(သီလတစ္ပါး ပ်က္ေသာ္ က်န္သီလမ်ားပါ ပ်က္သေလာ?)
သာမေဏမ်ားမွာ သိကၡာပုဒ္ (သီလ)တစ္ပါး က်ဳိးပ်က္သည္ရွိေသာ္ သိကၡာပုဒ္(သီလ)အားလုံးတုိ႔သည္ က်ဳိးပ်က္ကုန္၏၊ မွန္၏, သာမေဏသီလပ်က္စီးျခင္းတုိ႔သည္ သာသနာေတာ္မွ ေ႐ြ႔ေလ်ာက်ေသာ ပါရာဇိကအရာ၌ တည္ကုန္၏။ ကံႏွင့္ဆက္စပ္မႈကေတာ့ လြန္က်ဴးေသာသိကၡာပုဒ္ (သီလ)ႏွင့္သာ သက္ဆုိင္၏။ လူတုိ႔အဖုိ႔မွာကား ငါးပါးသီလတြင္ သီလတစ္ပါး ပ်က္လွ်င္ ထုိသီလသာ ပ်က္၏၊ ပ်က္ေသာသီလကုိ ေဆာက္တည္ ျခင္းျဖင့္ပင္ တဖန္ ငါးပါးသီလ ျပည့္စုံ၏။
တပါးေသာဆရာတုိ႔က “အသီးအသီး သီလေဆာက္တည္လွ်င္ တစ္ပါးပ်က္လွ်င္ ထုိလြန္က်ဴးေသာသီလသာ ပ်က္၏၊ ‘အဂၤါငါးပါးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ သီလကုိေဆာက္တည္ပါ၏ (ပဥၥဂၤသမႏၷာဂတံ သီလံ သမာဒိယာမိ)’ဟု တေပါင္းတည္း ေဆာက္တည္ထားေသာေၾကာင့္ တစ္ပါးပ်က္ေသာ္ က်န္သီလမ်ားပါ ပ်က္ကုန္ေတာ့၏၊ ကံႏွင့္ဆက္စပ္မႈကေတာ့ က်ဴးလြန္းေသာ သီလႏွင့္သာ ဆုိင္၏”ဟု ေျပာဆုိၾကကုန္၏။
ေဘဒေတာတိ သာမေဏရာနံ ေစတၳ ဧကသၼႎ ဘိေႏၷ သဗၺာနိပိ ဘိႏၷာနိ ေဟာႏၲိ။ ပါရာဇိက႒ာနာနိ ဟိ တာနိ ေတသံ၊ ယံ တံ ဝီတိကၠႏၲံ ေဟာတိ၊ ေတေနဝ ကမၼဗေဒၶါ။ ဂဟ႒ာနံ ပန ဧကသၼႎ ဘိေႏၷ ဧကေမဝ ဘိႏၷံ ေဟာတိ၊ ယေတာ ေတသံ တံသမာဒါေနေနဝ ပုန ပဥၥဂႋကတၱံ သီလႆ သမၸဇၨတိ။
အပေရ ပနာဟု “ဝိသုံ ဝိသုံ သမာဒိေႏၷသု ဧကသၼႎ ဘိေႏၷ ဧကေမဝ ဘိႏၷံ ေဟာတိ၊ ‘ပဥၥဂၤသမႏၷာဂတံ သီလံ သမာဒိယာမီ’တိ ဧဝံ ပန ဧကေတာ သမာဒိေႏၷသု ဧကသၼႎ ဘိေႏၷ ေသသာနိပိ သဗၺာနိ ဘိႏၷာနိ ေဟာႏၲိ၊ ကသၼာ? သမာဒိႏၷႆ အဘိႏၷတၱာ ၊ ယံ တံ ဝီတိကၠႏၲံ၊ ေတေနဝ ကမၼဗေဒၶါ”တိ။ ဧဝေမတၳ ေဘဒေတာပိ ဝိညာတေဗၺာ ဝိနိစၧေယာ။
(ခုဒၵကပါဌအ႒ကထာ၊ သိကၡာပဒ၊ ၁၈-၁၉။)
ေဘဒေတာတိ စ- ေဘဒေတာဟူသည္ကား၊ ဧတၳ- ဤပဥၥဂၤသိကၡာပုဒ္တုိ႔တြင္၊ သာမေဏရာနံ-သာမေဏတုိ႔အား၊ ဧကသၼႎ-တစ္ခုေသာ သိကၡာပုဒ္သည္၊ ဘိေႏၷ- ပ်က္သိရွိေသာ္၊ သဗၺာနိပိ- အလုံးစုံေသာ သိကၡာပုဒ္တုိ႔သည္လည္း၊ ဘိႏၷာနိ- ပ်က္စီးကုန္သည္၊ ေဟာႏၲိ- ျဖစ္ကုန္၏၊ ဟိ သစၥံ- ထုိစကားသည္ မွန္၏၊ ေတသံ- ထုိသာမေဏတုိ႔၏၊ တာနိ- ထုိပဥၥဂၤသိကၡာပုဒ္တုိ႔သည္၊ ပါရာဇိက႒ာနာနိ- ပါရာဇိကအရာ၌ တည္ကုန္၏၊ ယံ တံ- အၾကင္သိကၡာပုဒ္ကုိ၊ ဝီတိကၠႏၲံ- လြန္က်ဴးအပ္သည္၊ ေဟာတိ- ျဖစ္၏၊ ေတေနဝ-တုိသိကၡာပုဒ္ျဖင့္သာလွ်င္၊ ကမၼဗေဒၶါ- ကံျခင္းဖြဲ႔စပ္သည္၊ (ေဟာတိ)။ ဂဟ႒ာနံ ပန- လူတုိ႔အားကား၊ ဧကသၼႎ- တစ္ခုေသာ သိကၡာပုဒ္သည္၊ ဘိေႏၷ- ပ်က္သိရွိေသာ္၊ ဧကေမဝ- တစ္ခုေသာ သိကၡာပုဒ္သည္သာလွ်င္၊ ဘိႏၷံ- ပ်က္သည္၊ ေဟာတိ- ျဖစ္၏၊ ယေတာ- အၾကင္ေၾကာင့္၊ ေတသံ- ထုိလူတုိ႔အား၊ တံ- ထုိ ပ်က္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကုိ၊ သမာဒါေနေနဝ- ေဆာက္တည္ျပန္သျဖင့္သာလွ်င္၊ ပုန- တဖန္၊ ပဥၥဂႋကတၱံ- ငါးပါးေသာအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံသည္၏အျဖစ္သည္၊ ေဟာတိ- ျဖစ္၏၊ (တေတာ-ထုိေၾကာင့္၊) အႆ- ထုိလူျဖစ္ေသာသူအား၊ သီလံ- ပဥၥဂၤသီလသည္၊ သမၼဇၨတိ- ျပည့္စုံ၏။
အပေရ ပန- အပေရဆရာတုိ႔သည္ကား၊ ဝိသုံ ဝိသုံ- အသီးအသီး၊ သမာဒိေႏၷသု- ေဆာက္တည္အပ္ေသာ သီလတုိ႔တြင္၊ ဧကသၼႎ- တစ္ခုေသာ သီလသည္၊ ဘိေႏၷ- ပ်က္သည္ရွိေသာ္၊ ဧကေမဝ- တစ္ခုေသာသီလသည္သာလွ်င္၊ ဘိႏၷံ- ပ်က္သည္၊ ေဟာတိ- ၏၊ “ပဥၥဂၤသမႏၷာဂတံ သီလံ သမာဒိယာမီတိ- အဂၤါငါးပါးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ သီလကုိ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္ပါ၏”ဟူ၍၊ ဧဝံ ပန- ဤသုိ႔ကား၊ ဧကေတာ-တေပါင္းတည္း၊ သမာဒိေႏၷသု- ေဆာက္တည္အပ္ေသာ သီလတုိ႔တြင္၊ ဧကသၼႎ- တစ္ခုေသာ သီလသည္၊ ဘိေႏၷ- ပ်က္သည္ရွိေသာ္၊ ေသသာနိ- ၾကြင္းက်န္ကုန္ေသာ၊ သဗၺာနိပိ- အလုံးစုံေသာ သီလတုိ႔သည္လည္း၊ ဘိႏၷာနိ- ပ်က္ကုန္သည္၊ ေဟာႏၲိ- ကုန္၏။ ကသၼာ- အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း? သမာဒါနႆ- ေဆာက္တည္ျခင္း သမာဒါနေစတနာ၏၊ အဘိႏၷတၱာ- မျပားသည္၏အျဖစ္ေၾကာင့္တည္း၊ ယံ တံ- အၾကင္ သီလကုိ၊ ဝီတိကၠႏၲံ- လြန္က်ဴးအပ္၏၊ ေတေနဝ- ထုိလြန္က်ဴးအပ္ေသာ သီလျဖင့္သာလွ်င္၊ ကမၼဗေဒၶါ-ကံျဖင့္ဖြဲ႔စပ္ျခင္းသည္၊ (ေဟာတိ)။ ဣတိ ဧဝံ- ဤသုိ႔၊ ဧတၳ- ဤပဥၥဂၤသီလ၌၊ ေဘဒေတာပိ- ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္းအားျဖင့္လည္း၊ ဝိညာတေဗၺာ- သိအပ္ေသာ၊ ဝိနိစၧေယာ- အဆုံးအျဖတ္တည္း။
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ
ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ
ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔
No comments:
Post a Comment