Friday, August 23, 2013

ႀကီးသူကုိ ႐ုိေသရျခင္းအက်ဳိး



ေယ ဝုၯမပစာယႏၲိ။ နရာ ဓမၼႆ ေကာဝိဒါ၊
ဒိေ႒ ဓေမၼစ ပါသံသာ။ သမၸရာေယ စ သုဂၢတိ၊
(စူဠဝါ။ ၃၁၁၊ ဇာတက။ ၁။ ၉၊ အဂၤုတၱိဳရ္အ႒ကထာ။ ၂။ ၂၆၄၊ ဇာတက။ ႒။ ၁။ ၂၃၆၊)
 
ဓမၼႆ- ရင့္သူတသ, ျမင့္သူခလ်က္, အစစ႐ုိေသ, အေရွပြါးတုိး, ေဇ႒ာပစယန တရားမ်ဳိး၌။ ေကာဝိဒါ-အလုိက္အလာ, ထုိက္ရာလမ္းတြင္, စခန္းထြင္ဖုိ႔, ကြ်မ္းက်င္မ်ားလွ, အဝါးဝၾကကုန္ေသာ။ ေယ နရာ- အၾကင္မိေကာင္း ဘခင္, ဘုရားရွင္တုိ႔ သြန္သင္ထုံးျပ, ဆုံးအမကုိ, လုံးဝသင္ယူ, အၾကင္သူတုိ႔သည္။ ဝုၯံ- အသက္သိကၡာ, ေထရ္ဝါ ေခါင္ရင့္, ဂုဏ္ေရာင္တင့္၍, ႀကီးျမင့္ေသာသူကုိ။ အပစာယႏၲိ- ေနရာကုိခင္း, လမ္းေရွာင္ကြင္း၍, အိမ္တြင္းအိမ္ျပင္, အစဥ္ေကာ္ေရာ္, ပူေဇာ္ၾကေလကုန္၏။

ေတ နရာ- အလုိက္အလာ, ထုိက္ရာျမင္သူ, ရွင္လူအေပါင္း, ထုိအမ်ဳိးေကာင္းသားတုိ႔ကုိ။ ဒိေ႒ ဓေမၼစ-မ်က္ေမွာက္ထင္ထင္, ႐ႈျမင္အပ္ေသာ, လတ္တေလာဘဝ, ပစၥကၡ၌လည္း။ ပါသံသာ- လူစခန္းတြင္, ဥဒါန္းတင္လ်က္, အစဥ္မျပတ္, ခ်ီးမြမ္းလည္း ခ်ီးမြမ္းေလကုန္၏။ သမၸရာေယ စ- ကိေလသာကံ, ဖန္သည့္အလုိက္, ႀကိမ္ႀကိဳက္ေရာက္ရ, ေနာက္ဘဝ၌လည္း။ သုဂတိ- ဂ႐ုကတ, ျပဳစရာ့ျဖင့္, သုခေပါင္းစပ္, ဂတိေကာင္း ဂတိျမတ္ကုိ။ ဣစၧိတဗၺာ- ေျမလက္ခတ္နဲ, ေျမွာက္သည့္ခဲသုိ႔, မလႊဲေခ်ငံ, ေသြမလွန္ပဲ, ဧကန္ပင္ အလုိရွိအပ္ေလေတာ့သတည္း၊ (ဘာသာဋီကာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ
ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ
ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔

No comments:

Post a Comment

Followers