ဦးဉာဏ္ရွိန္ 115, Chester Ave., San Francisco ေလွ်ာက္ထားေသာ ေမးခြန္းမွာ---
ေမး။ ။ အရွင္ဘုရား---
မ်က္ကာဏ္းတုိင္းဟာ၊ အဟိတ္သာ၊ က်မ္းမွာ ဆုိသေလာ?
မ်က္ကာဏ္းသူဟာ၊ တရားနာ၊ ရရွာႏုိင္သေလာ?
(က) မ်က္စိမျမင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိင္းသည္ အဟိတ္ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ပါသလား?
မ်က္စိမျမင္ေသာ္လည္း နားျဖင့္ တရားနာႏုိင္ပါသည္၊ တရားရႏုိင္ပါသလားဘုရား?
ေျဖ။ (က) သံေသဒဇ (ပဒုမာၾကာတုိက္, ကုိယ္ဝန္အညစ္အေၾကး, ပန္းမႈိက္ပုပ္, ေရပုပ္စေသာ စုိစြပ္ရာအရပ္၌ ျဖစ္တဲ့သတၱဝါ), ၾသပါတိက ( ဘဝေဟာင္းမွ ခုန္လႊားခဲ့၍ ဘြားကနဲ က်လာသကဲ့သုိ႔ ခႏၶာကုိယ္ အထင္အရွား ျဖစ္တဲ့သတၱဝါ) တုိ႔မွာ စကၡဳ (မ်က္စိ)ဟာ ပဋိသေႏၶခဏ၌ ျဖစ္႐ုိးျဖစ္၍ ပဋိသေႏၶခဏ၌ စကၡဳ မပါလွ်င္ “ပဋိသေႏၶ ကာဏ္း”လုိ႔ ဆုိထုိက္တယ္။
ဂဗၻေသယ်က (အမိဝမ္းတြင္း၌ ပဋိသေႏၶေနရတဲ့သတၱဝါ) တုိ႔မွာကား ပဋိသေႏၶတည္ၿပီးေနာက္ ၁၁-သတၱာဟ (၇၇-ရက္)ေျမာက္မွ စကၡဳပသာဒျဖစ္တယ္၊ ထုိစကၡဳပသာဒျဖစ္ခ်ိန္ကာလဝယ္ စကၡဳပသာဒမျဖစ္လွ်င္ ပဋိသေႏၶခဏကပင္ “ကာဏ္း”လုိ႔ ေခၚရတယ္၊ ထုိကဲ့သုိ႔ ကာဏ္းသူ မ်က္မျမင္ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးကုိ (အဟိတ္ကုသလဝိပါက္ ဥေပကၡာသဟဂုတ္သႏၲီရဏစိတ္ႏွင့္ ပဋိသေႏၶေနေသာေၾကာင့္) သုဂတိအဟိတ္ပုဂၢဳိလ္-လုိ႔ ေခၚတယ္။
သုိ႔ေသာ္ စကၡဳပသာဒ ျဖစ္ၿပီးေနာက္ အမိဝမ္းတြင္း၌ ကိန္းေအာင္းခုိက္မွာပင္ ပုိးေကာင္, ေလစတဲ့ ေဘးရန္တုိ႔ ႏွိပ္စက္မႈေၾကာင့္ စကၡဳ (မ်က္စိ) ကြယ္လာသူလည္း ရွိတတ္တယ္၊ ထုိသူမ်ားတြင္ အခ်ဳိ႔မွာ ထုိထုိစက္မႈလက္မႈ ႏႈတ္မႈစတဲ့ အတတ္တုိ႔၌ ကြၽမ္းက်င္ရကား အဟိတ္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶတည္လာသူ-လုိ႔ မဆုိႏုိင္, ဒြိဟိတ္ တိဟိတ္ပုဂၢဳိလ္လည္း ရွိထုိက္တယ္ ၊ မ်က္စိ မျမင္ေသာ္လည္း တိဟိတ္ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္လွ်င္ တရားရႏုိင္ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ
ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ
ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔
(ကာဏ္း-ကန္း)
No comments:
Post a Comment