သံေဝဂဉာဏ္ ျဖစ္ေပၚရန္ ရွစ္တန္ ဤတရား---

သံေဝဂဉာဏ္ ျဖစ္ေပၚရန္ ရွစ္တန္ ဤတရား

အ႒ မဟာသံေဝဂဝတၳဴနိ နာမ ဇာတိ ဇရာ ဗ်ာဓိ မရဏံ စတၱာရိ အပါယဒုကၡာနီတိ၊ အထ ဝါ ဇာတိဇရာ ဗ်ာဓိမရဏာနိ စတၱာရိ, အပါယဒုကၡံ ပဥၥမံ, အတီေတ ဝ႗မူလကံ ဒုကၡံ, အနာဂေတ ဝ႗မူလကံ ဒုကၡံ, ပစၥဳပၸေႏၷ အာဟာရပရိေယ႒ိမူလကံ ဒုကၡ’ႏၲိ။ 

(ခုဒၵကပါဌအ႒ကထာ၊ ေမတၱသုတ္အဖြင့္၊ ၂ဝ၁။ သုတၱနိပါတ္အ႒ကထာ၊ ၁၊ ၁၇၇-၁၇၈။)

အ႒ မဟာသံေဝဂဝတၳဴနိ နာမ- ရွစ္ပါးေသာ မဟာသံေဝဂဝတၳဳတုိ႔မည္သည္ကား၊ ဇာတိ- ပဋိသေႏၶေနျခင္း လည္းေကာင္း၊ ဇရာ- အုိျခင္းလည္းေကာင္း၊ ဗ်ာဓိ- နာျခင္းလည္းေကာင္း၊ မရဏံ- ေသျခင္းလည္းေကာင္း၊ စတၱာရိ-ေလးပါးကုန္ေသာ၊ အပါယဒုကၡာနိ- အပါယ္ဆင္းရဲတုိ႔လည္းေကာင္း၊ ဣတိ- ဤသုိ႔၊ ဘဝႏၲိ-ျဖစ္ကုန္၏။ အထ ဝါ- တနည္းေသာ္ကား၊ ဇာတိဇရာဗ်ာဓိမရဏာနိ-ဇာတိ ဇရာ ဗ်ာဓိ မရဏဟု ဆုိအပ္ကုန္ေသာ၊ စတၱာရိ-ေလးပါးတုိ႔ လည္းေကာင္း၊ ပဥၥမံ-ငါးခုေျမာက္ေသာ၊ အပါယဒုကၡံ- အပါယ္ဆင္းရဲလည္းေကာင္း၊ အတီေတ- အတိတ္ဘဝ၌၊ ဝ႗မူလကံ- ဝဋ္ဆင္းရဲ၏အေၾကာင္းရင္းျဖစ္ေသာ၊ ဒုကၡံ- ဆင္းရဲလည္းေကာင္း၊ အနာဂေတ- အနာဂတ္ဘဝ၌၊ ဝ႗မူလကံ- ဝဋ္၏အေၾကာင္းရင္းျဖစ္ေသာ၊ ဒုကၡံ-ဆင္းရဲလည္းေကာင္း၊ ပစၥဳပၸေႏၷ- ပစၥဳပၸန္ဘဝ၌၊ အာဟာရပရိေယ႒ိမူလကံ- အာဟာရကုိ ရွာမွီးျခင္းလွ်င္ အေၾကာင္းရင္းရွိေသာ၊ ဒုကၡံ- ဆင္းရဲလည္းေကာင္း၊ ဣတိ- သုိ႔၊ (ဘဝႏၲိ-ကုန္၏)။

သံေဝဂ ၈-ပါး။   ။ 

(၁) ပဋိသေႏၶေနျခင္း, (၂) အုိျခင္း, (၃) နာျခင္း, (၄) ေသျခင္း, (၅, ၆, ၇, ၈) အပါယ္ေလးပါး။

ေနာက္တနည္း သံေဝဂ ၈-ပါး

သီလႏွင့္ သမာဓိကုိ အေျခခံ႐ုံသာမက ေလာကႀကီး၌ 

ၿငီးေငြ႔ေသာ သံေဝဂဉာဏ္ ထက္သန္လာေအာင္ 

(၁) အမိဝမ္း၌ ဆယ္လေညာင္းမွ် ေအာင္းခဲ့ရပုံ၊   လူ႔ျပည္လူ႔႐ြာ၌

(၂) အုိရပုံ,

(၃) နာရပုံ,

(၄) ေသရပုံ၊   ထုိသုိ႔ေသရၿပီးေနာက္

(၅) လူအမ်ားစုက အပါယ္ေလးပါးသုိ႔ ေရာက္ၾကရပုံ၊        

(၆) အတိတ္ဘဝမ်ားစြာတုန္းကလည္း ဤကဲ့သုိ႔ ဝဋ္ဒုကၡေဘးေတြႏွင့္ ႀကဳံခဲ့ရပုံ၊      

(၇) အနာဂတ္ဘဝမ်ားစြာ၌လည္း နိဗၺာန္မရမခ်င္း ဤကဲ့သုိ႔ ဝဋ္ေဘးဒုကၡႏွင့္ ႀကံဳလတံ့ျဖစ္ပုံ၊

(၈) ယခုဘဝျဖစ္ဆဲမွာလည္း (ဝတ္စားေနမႈအတြက္) အာဟာရ ရွာမွီးရျခင္းေၾကာင့္ ဒုကၡမ်ားပုံ ဤရွစ္ပါးကုိ အထပ္ထပ္ျမင္ကာ ေလာကႀကီး၌ ၿငီးေငြ႔မႈသံေဝဂကုိ ျဖစ္ေစရသည္။

သံေဝဂဉာဏ္ ျဖစ္ေပၚရန္ ဓမၼအလကၤာ

အမိဝမ္းေခါင္း၊ ဆယ္လေညာင္းမွ်၊ ေအာင္းခဲ့ရေပ၊ 

တည္သေႏၶႏွင့္၊ လူ႔ေျပလူ႔႐ြာ၊ ေရာက္ျပန္ပါလည္း၊ 

အုိနာေသေရး၊ ဒုကၡေဘးေၾကာင့္၊ စိတ္ေအးကုိယ္ခုိင္၊ မေနႏုိင္ခဲ့၊ 

ဆုိင္ဆုိင္ဒုကၡ၊ ခံၿပီးမွလည္း၊ မ်ားလွပါယ္႐ြာ၊ ေရာက္ၾကရွာ၏၊ 

အတီတာေရွး၊ ဤဝဋ္ေဘးႏွင့္၊ ေနာင္ေရးနာဂတ္၊ ဒုကၡထပ္လိမ့္၊ 

မျပတ္ခုခါ၊ ျဖစ္တုန္းမွာလည္း၊ အစာရွာရ၊ ထုိဒုကၡေၾကာင့္၊

 ေန႔ညမဟူ၊ ကုိယ္စိတ္ပူ၍၊ သူသူငါငါ၊ မသက္သာသည္၊ . . . 

ရွစ္ျဖာသံေဝ ရေၾကာင္းတည္း။ 

(ခုဒၵသိကၡာ ဘာသာဋီကာ၊ ဝိပႆနာနိေဒၵသ၊ ၅၉၇။)

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ

ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ

ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔