ပထုိး(ပုထုိး) ေစတီဟူသည္

ပထုိး(ပုထုိး) ေစတီဟူသည္

မုိမုိမုံ႔မုံ႔ စုံ႔စုံ႔ေမာက္ေမာက္ စုိက္ေဆာက္ျပဳလုပ္အပ္ေသာ ဝတၳဳကုိ မာဂဓဘာသာအားျဖင့္ “ထူပ” ျမန္မာဘာသာအားျဖင့္ “ပထုိး”ဟု ေခၚရကား ထုိထူပ=ပထုိးျပဳလုပ္၍ ထားထုိက္ေသာပုဂၢဳိလ္ပင္တည္း။ လမ္းဆုံ လမ္းခြ၌ ေရာက္လာေသာ နတ္လူအားလုံးတုိ႔၏ ပူေဇာ္ရွိခုိး ျမတ္ႏုိးပူေဇာ္ရာ “ပထုိး”ျပဳလုပ္၍ ထားရမည္ဟု ဆုိလုိသည္။

ပုထုိးသည္ပင္ ေစတီ။ ။ ထုိပထုိးကုိ “စိတၱီကတ႒, မဟဂၣ႒, အတုလ႒”စေသာအနက္တုိ႔ေၾကာင့္ “ေစတီ”ဟူ၍လည္း ေခၚဆုိအပ္၏။

ေစတီ ၃-မ်ဳိး

(၁) သာသီရိကေစတီ=သရီရေစတီ, ဓာတုေစတီ, ဓာတုက၊

(၂) ပရိေဘာဂိက=ပရိေဘာဂိယ, ပရိေဘာဂေစတီ၊

(၃) ဥဒၵိႆကေစတီ=ဥဒၵိႆေစတီ။

ဤေစတီ ၃-မ်ဳိးတုိ႔တြင္ သာသီရိကေခၚ ဓာတုေစတီကုိ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီးမွ ေစတီျပဳလုပ္ ကုိးကြယ္ ခြင့္ရသည္၊ က်န္ေစတီ ၂-မ်ဳိးကုိကား သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္ပင္ ကုိးကြယ္ခြင့္ရ၏။

"ကတီ ႏုေခါ ဘေႏၲ ေစတိယာနီ”တိ? “တီဏိ အာနႏၵာ”တိ။ “ကတမာနိ ဘေႏၲ တီဏီ”တိ? “သာသီရိကံ, ပရိေဘာဂိကံ (ပရိေဘာဂိယံ-က), ဥဒၵိႆက”ႏၲိ။ “သကၠာ ပန ဘေႏၲ တုေမွသု ဓရေႏၲသု ေယဝ ေစတိယံ ကာတု”ႏၲိ? “အာနႏၵ သာသီရိကံ န သကၠာ ကာတုံ၊ တဥွိ ဗုဒၶါနံ ပရိနိဗၺာနကာေလ သကၠာ ကာတုံ၊ ဥဒၵိႆကံ ပရိေဘာဂိယဥၥ သကၠာ ေဟာတိ၊ ဗုေဒၶဟိ ပရိဘုေတၱာ မဟာေဗာဓိ႐ုေကၡာ ဗုေဒၶသု ဓရေႏၲသုပိ ေစတိယေမဝါ”တိ။ (ဇာတက၊ ႒၊ ၄၊ ကာလိဂၤေဗာဓိဇာတ္၊ ၂၂၉။)

စယိတဗၺႏၲိ ေစတိယံ၊ ပူေဇတဗၺႏၲိ ဝုတၱံ ေဟာတိ၊ စိတတၱာ ဝါ ေစတိယံ။ တံ ပေနတံ ေစတိယံ တိဝိဓံ ေဟာတိ ပရိေဘာဂေစတိယံ ဥဒိၵႆကေစတိယံ ဓာတုကေစတိယႏၲိ။ တတၳ ေဗာဓိ႐ုေကၡာ ပရိေဘာဂ- ေစတိယံ၊ ဗုဒၶပဋိမာ ဥဒၵိႆကေစတိယံ၊ ဓာတုဂဗၻထူပါ သဓာတုကာ ဓာတုကေစတိယံ။ (ခုဒၵကပါဌအ႒ကထာ၊ နိဓိက႑သုတ္၊ ၁၈၈။)

မဟာပရိနိဗၺာနသုေတၱ ဒႆိတနေယေနဝ ဗုဒၶါဒိေက စတၱာေရာ ထူပါရေဟ ပကာေသတြာ သရီရေစတိယံ ဥဒၵိႆေစတိယံ ပရိေဘာဂေစတိယႏၲိ တီဏိ ေစတိယာနိ ဝိေသသေတာ ပရိဒီေပတြာ။ (ဓမၼပဒအ႒ကထာ၊ ၂၊ ၁၆၃။)

ပရိေဘာဂေစတိယ႒ာနႏၲိ ဧတၳ ပရိဘုတၱဴပကရဏာနိ နိဒဟိတြာ ကတံ ေစတိယံ ပရိေဘာဂေစတိယႏၲိ ဒ႒ဗၺံ။ တိဝိဓဥွိ ေစတိယံ ဝဒႏၲိ ပရိေဘာဂေစတိယံ ဓာတုေစတိယံ ဓမၼေစတိယႏၲိ။ တတၳ ပရိေဘာဂေစတိယံ ဝုတၱနယေမဝ။ ဓာတုေစတိယံ ပန ဓာတုေယာ နိဒဟိတြာ ကတံ။ ပဋိစၥသမုပၸါဒါဒိလိခိတေပါတၳကံ နိဒဟိတြာ ကတံ ပန ဓမၼေစတိယံ နာမ။ သာသီရိကံ ပရိေဘာဂိကံ ဥဒၵိႆကႏၲိ ဧဝမၸိ တိပၸေဘဒံ ေစတိယံ ဝဒႏၲိ။ အယံ ပန ပေဘေဒါ ပဋိမာ႐ူပႆပိ ဥဒၵိႆကေစတိေယေနဝ သဂၤဟိတတၱာ သု႒ဳတရံ ယုဇၨတိ။ (သာရတၳဒီပနီဋီကာ၊ ၁၊ ၁၇၂။)

ပရိေဘာဂေစတိယ႒ာနႏၲိ ဧတၳ-ဤပါဌ္၌၊ ပရိဘုတၱဴပကရဏာနိ- သုံးေဆာင္အပ္ကုန္ေသာ အေဆာက္ အဦတုိ႔ကုိ၊ နိဒဟိတြာ-သုိမွီး၍၊ ဝါ-ဌာပနာ၍၊ ကတံ-ျပဳအပ္ေသာ၊ ေစတိယံ-သည္၊ ပရိေဘာဂေစတိယံ- ပရိေဘာဂေစတီမည္၏၊ ဣတိ-သုိ႔၊ ဒ႒ဗၺံ-၏။ ဟိ-မွန္၏၊ ေစတိယံ-သည္၊ ပရိေဘာဂေစတိယံ- လည္းေကာင္း၊ ဓာတုေစတိယံ- လည္းေကာင္း၊ ဓမၼေစတိယံ-လည္းေကာင္း၊ ဣတိ-သုိ႔၊ တိဝိဓံ- သုံးပါးအျပားရွိ၏ဟူ၍၊ ဝဒႏၲိ-ကုန္၏။ တတၳ- ထုိသုံးပါးေသာ ေစတီတုိ႔တြင္၊ ပရိေဘာဂေစတိယံ-သည္၊ ဝုတၱနယေမဝ-ဆုိအပ္ခဲ့ၿပီးေသာနည္း ရွိသည္သာလွ်င္တည္း။

ဓာတုေစတိယံ ပန-ကုိကား၊ ဓာတုေယာ-တုိ႔ကုိ၊ နိဒဟိတြာ-၍၊ ကတံ-ျပဳအပ္ေသာေစတီတည္း။ ပဋိစၥသမုပၸါဒါဒိလိခိတေပါတၳကံ- ပဋိစၥသမုပၸါဒ္အစရွိသည္တုိ႔ကုိေရးအပ္ေသာစာအုပ္ကုိ၊ နိဒဟိတြာ-၍၊ ကတံ ပန-ျပဳအပ္ေသာေစတီသည္ကား၊ ဓမၼေစတိယံ နာမ-မည္၏။ သာသီရိကံ-သာသီရိကေစတီလည္းေကာင္း၊ ပရိေဘာဂိကံ- ပရိေဘာဂိကေစတီလည္းေကာင္း၊ ဥဒၵိႆကံ-ဥဒၵိႆကေစတီလည္းေကာင္း၊ ဣတိ ဧဝမၸိ-ဤသုိ႔လည္း၊ ေစတိယံ-ကုိ၊ တိပၸေဘဒံ- သုံးပါးအျပားရွိ၏ဟူ၍၊ ဝဒႏၲိ-ကုန္၏။ အယံ ပန ပေဘေဒါ- ဤသာသီရိက အစရွိေသာ ေစတီအျပားသည္ကား၊ ပဋိမာ႐ူပႆပိ-ဆင္းတုေတာ္၏လည္း၊ ဥဒၵိႆကေစတိေယေနဝ- ဥဒၵိႆက ေစတီျဖင့္သာလွ်င္၊ သဂၤဟိတတၱာ- ေရတြက္အပ္သည္၏အျဖစ္ေၾကာင့္၊ သု႒ဳတရံ- လြန္စြာလွ်င္၊ ယုဇၨတိ-သင့္ ေလ်ာ္၏။ (သာရတၳဒီပနီဋီကာနိႆယ၊ ၁၊ ၃၃ဝ-၃၃၁။)

ဇာတ္အ႒ကထာ, ခုဒၵကပါဌအ႒ကထာ, ဓမၼပဒအ႒ကထာတုိ႔၌လာေသာပါဌ္ျဖင့္ “သာသီရိက, ပရိေဘာဂိက, ဥဒၵိႆက-ဟူေသာ ဘုရားႏွင့္စပ္ေသာ ေစတီ ၃-မ်ဳိးကုိေဟာေတာ္မူအပ္သည္၊ သာရတၳ ဒီပနီဋီကာ၌လာေသာပါဌ္ျဖင့္ "ဓမၼေစတီ”ႏွင့္တကြ ေစတီ ၄-မ်ဳိးဟူ၍လည္း တနည္းမွတ္အပ္၏။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ

ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ

ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔

သရဏဂံု စြဲၿမဲထံု ကြ်တ္တန္း၀င္ႏိုင္ပံု---?

ျမန္မာျပည္, ရန္ကုန္တုိင္း, မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္

ေဒၚတင္စိန္ (ေယာဂီ)၏ ေလွ်ာက္ထားေသာ ေမးခြန္းမ်ားမွာ---

ရတနာသုံးအင္၊ ယုံၾကည္လွ်င္က၊

မွန္ပင္ မုခ်၊ တစ္ခ်ိန္က်ေသာ္၊

ဒုကၡကုန္စင္၊ ကြၽတ္တန္းဝင္ႏုိင္ပါသေလာ?

ေမး။ ။ (က) အရွင္ဘုရား၊ ရတနာ (၃)ပါးကုိ ယုံၾကည္သူအားလုံးသည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ကြ်တ္တန္းဝင္ႏုိင္ပါ သလား? ဘုရား။

ရတနာသုံးအင္၊ ယုံၾကည္လွ်င္က၊

မွန္ပင္မုခ်၊ တစ္ခ်ိန္က်ေသာ္၊

ဒုကၡကုန္စင္၊ ကြၽတ္တန္းဝင္လိမ့္။

ေျဖ။ ။ (က) ရတနာ(၃)ပါးကုိ ယုံၾကည္သူအားလုံးသည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ကြ်တ္တန္းဝင္ႏုိင္ပါသည္။

တိသရဏဂမနီယေတၳရာပဒါန္၌ “ဝိပႆီဘုရားလက္ထက္ေတာ္ဝယ္ မ်က္မျမင္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ လုပ္ေကြ်းေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားတစ္ေယာက္သည္ အဂၢသာဝက နိသဘေထရ္ထံမွ သရဏဂုံသုံးပါးကုိခံယူလ်က္ အႏွစ္တစ္သိန္းပတ္လုံး ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေသလြန္သည့္အခါ တာဝတႎသာနတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရေလသည္၊ သံသရာ၌ က်င္လည္ေနရစဥ္ဝယ္ လူ႔နတ္စည္းစိမ္တုိ႔ကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံစားရလ်က္ ငါတုိ႔ဘုရား လက္ထက္ေတာ္ဝယ္ သာဝတၳိၿမိဳ႕ေတာ္၌ ပစၥည္းဥစၥာခ်မ္းသာေသာအမ်ဳိးမွာ ျဖစ္ရၿပီးလွ်င္ ခုနစ္ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ ေက်ာင္းတုိက္တစ္တုိက္သုိ႔ သြားေသာအခါ ရဟႏၲာတစ္ပါးက ထုိသူငယ္အား တရားေဟာ၍ သရဏဂုံေပးေလသည္၊ သူငယ္သည္ သရဏဂုံယူၿပီး, မိမိ၏ေရွးဘဝ၌ ေဆာက္တည္ဘူးေသာ သရဏဂုံကုိ ေအာက္ေမ့လ်က္ ဝိပႆနာပြါးမ်ားေသာေၾကာင့္ ရဟႏၲာျဖစ္ခဲ့ေလသည္။

တိသရဏဂမနိယေတၳရအပဒါန္၌ တိသရဏဂမနိယေထရ္ကုိယ္တုိင္ ျပန္လည္မိန္႔ဆုိေသာ သရဏဂုံေဆာက္တည္ရျခင္း၏ အက်ဳိးအခ်ဳိ႕ကုိ ေဖာ္ျပရလွ်င္—

ငါသည္ ထုိစဥ္အခါက ဘုရားရွင္၏တပည့္ျမတ္ျဖစ္ေသာ အဂၢသာဝက နိသဘေထရ္ထံမွ သရဏဂုံကုိ ေဆာက္တည္ ခံယူ၏။

ငါသည္ အႏွစ္တစ္သိန္းကာလပတ္လုံး သရဏဂုံကုိ ျပည့္စုံစြာ ေစာင့္ေရွာက္၏၊ စုတိစိတ္က်ခါနီး ျဖစ္လတ္ေသာ္ ငါသည္ ထုိသရဏဂုံကုသုိလ္ကုိ ေအာက္ေမ့၏၊ ငါသည္ ေကာင္းစြာျပဳအပ္ေသာ ထုိေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ တာဝတႎသာနတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ရ၏။

နတ္ျပည္သုိ႔ လားရသည္ျဖစ္လတ္ေသာ္ ေကာင္းမႈကံႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ငါသည္ ငါကပ္ေရာက္ရာ အရပ္တုိင္း၌ ရွစ္ပါးေသာ (ခ်မ္းသာျခင္း၏)အေၾကာင္းတုိ႔ကုိ ရ၏။

သရဏဂုံအက်ဳိး ဤရွစ္မ်ဳိး

(၁) အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာတုိ႔၌ အပူေဇာ္ခံရ၏၊

(၂) ထက္ျမက္ေသာ ပညာရွိသူလည္း ျဖစ္၏။

(၃) ခပ္သိမ္းေသာ နတ္တုိ႔သည္လည္း ငါ့အလုိသုိ႔ လုိက္ရကုန္၏။

(၄) မႏႈိင္းယွဥ္ႏုိင္ေသာ စည္းစိမ္ကုိ ရ၏။

(၅) ခပ္သိမ္းေသာဘဝတုိ႔၌ ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အဆင္းရွိသည္ျဖစ္၍ သူတစ္ပါးတုိ႔ ႏွစ္လုိဖြယ္ျဖစ္၏။ ငါ၏အေက်ာ္အေစာသည္ ျပန္႔ႏွံ႔၍ တက္၏။

(၆) အႀကိမ္ရွစ္ဆယ္ သိၾကားမင္းအျဖစ္ကုိ ရ၍ နတ္သမီးတုိ႔ျဖင့္ ၿခံရံလ်က္ နတ္စည္းစိမ္ကုိ ခံစားရ၏။

(၇) ခုနစ္ဆယ့္ငါးႀကိမ္ စၾကဝေတးမင္းျဖစ္ရၿပီး, ပေဒသရာဇ္မင္းအျဖစ္သည္ကား မေရတြက္ႏုိင္။

(၈) အဆုံးဘဝဝယ္ သာဝတၳိျပည္တြင္ အလြန္ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာေသာ အမ်ဳိး၌ျဖစ္၍ ခုနစ္ႏွစ္သားအရြယ္ ရဟႏၲာတစ္ပါးထံမွ သရဏဂုံကုိ ၾကားနာရေသာေၾကာင့္ မိမိ၏ (အတိတ္က ေဆာက္တည္ခဲ့ေသာ) သရဏဂုံကုိ အမွတ္ရေအာက္ေမ့မိရကား တစ္ေနရာတည္း၌ ထုိင္၍ အရဟတၱဖုိလ္သုိ႔ ေရာက္၏၊ ရဟႏၲာအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္၏-ဟု မိန္႔ပါသည္။

သရဏဂုံအက်ဳိးျပ ေနာက္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္က အပဒါန္ပါဠိေတာ္ သရဏဂမနိယေတၳရာပဒါန္လာ သရဏဂမနိယေထရ္၏အေၾကာင္း ျဖစ္၏၊ ပဒုမုတၱရဘုရားလက္ထက္ေတာ္ဝယ္ ဟိမဝႏၲာ၌ နတ္မင္းတစ္ပါးသည္ အျခားေသာ နတ္ဘီလူးမင္းႏွင့္ စစ္ျပင္ခ်ိန္တြင္ ဘုရားရွင္ၾကြေရာက္ေတာ္မူလ်က္ တရားေရေအး တုိက္ေကြ်းသျဖင့္ စစ္ေျပၿငိမ္းခဲ့ေလသည္၊ ထုိနတ္မင္းသည္ ထုိစဥ္ ဘုရားရွင္ကုိ ကုိးကြယ္ဆီးကပ္ခဲ့ေသာ သရဏဂုံေကာင္းမႈေၾကာင့္ လူနတ္စည္းစိမ္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ခံစားရလ်က္ ငါတုိ႔ဘုရားရွင္လက္ေထက္ေတာ္ဝယ္ သရဏဂမနိယေထရ္အမည္ျဖင့္ ရဟႏၲာ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ

ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ

ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔

ေစတီထုိက္သူ ၄-ဦး

ထူပါရဟ= ေစတီထုိက္သူ ၄-ဦး

စတၱာေရာေမ ဘိကၡေဝ ထူပါရဟာ။ ကတေမ စတၱာေရာ? တထာဂေတာ အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ ထူပါရေဟာ၊ ပေစၥကဗုေဒၶါ ထူပါရေဟာ၊ တထာဂတသာဝေကာ ထူပါရေဟာ၊ ရာဇာ စကၠဝတၱီ ထူပါရေဟာ။ ဣေမ ေခါ ဘိကၡေဝ စတၱာေရာ ထူပါရဟာတိ။

(အဂၤုတၱဳိရ္ပါဠိေတာ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ ထူပါရဟသုတ္၊ ၅၆၇။)

ဘိကၡေဝ- ခ်စ္သားရဟန္းတုိ႔၊ ထူပါရဟာ- ေစတီတည္ထား ပူေဇာ္ထုိက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္၊ ဣေမ စတၱာေရာ- ဤေလးဦးတုိ႔တည္း၊ ကတေမ စတၱာေရာ- အဘယ္ေလးပါးတုိ႔နည္းဟူမူ?

အရဟံ- တေထာင့္ငါးရာ ကိေလသာတုိ႔မွ ေဝးကြာေတာ္မူေသာ၊ ဝါ- လူမင္း ျဗဟၼာမင္းတုိ႔၏ဝပ္စင္းဦးခုိက္, အပူေဇာ္ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ၊ သမၼသမၺဳေဒၶါ- အမွားမပါ, မွန္စြာပုိင္ပုိင္, ကုိယ္တုိင္စထြင္, ကုန္စင္ခပင္း, က်န္ၾကြင္းမရွိ သိျမင္ေတာ္မူေသာ၊ တထာဂေတာ- ျမတ္စြာဘုရားသည္၊ ထူပါရေဟာ- ေစတီတည္ထားပူေဇာ္ထုိက္၏၊

ပေစၥကဗုေဒၶါ- ပေစၥကဗုဒၶါသည္၊ ဝါ- သစၥာေလးပါး ျမတ္တရားကုိ သီးျခားကုိယ္တုိင္ သိျမင္ႏုိင္ေသာ ဒုတိယအဆင့္ဘုရားရွင္သည္၊ ထူပါရေဟာ- ေစတီတည္ထားပူေဇာ္ထုိက္၏၊

တထာဂတသာဝေကာ- ျမတ္စြာဘုရား၏တပည့္ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္သည္၊ ထူပါရေဟာ- ေစတီတည္ထားပူေဇာ္ထုိက္၏၊

စကၠဝတီ- စၾကာရတနာကုိ လည္ေစတတ္ေသာ၊ ဝါ- စၾကဝေတးျဖစ္ေသာ၊ ရာဇာ- မင္းသည္၊ ထူပါရေဟာ- ေစတီတည္ထားပူေဇာ္ထုိက္၏။

ဘိကၡေဝ ဣေမ စတၱာေရာ ထူပါရဟာ ဣတိ။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ

ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ

ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔

အခ်ဳပ္သမား၊ အ႐ူးအား၊ လွဴျငား ကုသုိလ္ရမည္လား---?

အခ်ဳပ္သမား၊ အ႐ူးအား၊ လွဴျငား ကုသုိလ္ရမည္လား?

ေမး။ ။ (ဃ) ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ ႐ုိေသစြာ ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္သည္ ထူးထူး ဆန္းဆန္း လႉရေသာအလႉကုိ အင္မတန္ စိတ္ဝင္စားပါတယ္ဘုရား၊ အစားအေသာက္ဆုိရင္လဲ စားရခဲတဲ့အစား အေသာက္, ခက္ခက္ခဲခဲနဲ စားေကာင္းေအာင္ လုပ္ရတဲ့အစားအေသာက္မ်ဳိး, ရဟန္း, သီလရွင္, မိဘမဲ့ေက်ာင္းက ကေလးေတြ, ငယ္ငယ္က ပညာသင္ေပးခဲ့ၾကတဲ့ ဆရာ ဆရာမေတြ, သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြအား သကၤန္း အစား အေသာက္ အဝတ္အထည္ အမ်ဳိးမ်ဳိး, ပံသုကူပစ္တာ, မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ကုိယ့္ေရွ႔မွာ ေငြမရွိလုိ ေသရမဲ့ ေဝဒနာရွင္မ်ဳိး ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ေငြေရာလူပါ အပင္ပန္းခံၿပီး ျပန္ရွင္လာရတဲ့ အလႉမ်ဳိး အေတာ္မ်ားမ်ား လႉဘူးပါတယ္၊ သစ္ပင္စုိက္လႉတာ၊ အသတ္ခံရေတာ့မည့္ တိရစၧာန္ေတြကုိ ဝယ္ၿပီး လႊတ္တာမ်ဳိး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လႉခဲ့ဘူးပါတယ္၊ ကထိန္မျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းေတြလဲ ႏွစ္စဥ္ ကထိန္ခင္းႏုိင္ေအာင္ လႉေပးပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ကုိ အင္မတန္ခင္တဲ့ အဖြားက ေျပာဘူးတယ္၊ အခ်ဳပ္သမားနဲ႔ စိတ္ေဝဒနာရွင္အား မလႉနဲ႔၊ ကုသုိလ္မရဘူးလုိ႔ ေျပာပါတယ္၊ အခ်ဳပ္ထဲ ေရာက္တဲ့လူက မုိက္တဲ့လူ ေရာက္တာ, လူမုိက္ကုိ လႉလုိ႔ ကုသုိလ္မရဘူးလုိ႔ ေျပာပါတယ္၊ စိတ္ေဝဒနာရွင္ကုိ လႉရင္လဲ အလႉရွင္ကုိ ေမတၱာမပို႔တတ္လုိ႔ ကုသုိလ္မရဘူးလုိ႔ ေျပာပါတယ္။

တပည့္ေတာ္က အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရတဲ့ လူေတြကုိလဲ မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္ၿပီး ေကြ်းဘူးပါတယ္၊ တစ္ေန႔ေတာ့ တပည့္ေတာ့္ေရႊဆုိင္ေရွ႔မွာ ထုိင္ၿပီး ပုတီးစိပ္ေနစဥ္ စိတ္ေဝဒနာရွင္တစ္ေယာက္ အနားမွာ လာထုိင္ပါတယ္၊ သူကုိယ္က အနံ႔အသက္ကလဲ မခံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ နံပါတယ္၊ ဆံပင္ေတြကလဲ လိမ္ေကာက္ တစ္ကုိယ္လုံး ညစ္ပတ္ေနပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္က သူ႔ကုိ တစ္ကုိယ္လုံး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးခ်င္တယ္၊ လုပ္မလား?ေမးေတာ့ ဆဲပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ တကယ္ လုပ္ေပးမလား? ေမးပါတယ္၊ တကယ္ေျပာတာေပါ့လုိ႔ ေျပာေတာ့ သူ႔ကုိ ေရခ်ဳိး ေပး, ဆံပင္ညွပ္ေပး ေျပာပါတယ္။

တပည့္ေတာ္လဲ စက္ကတ္ေၾကးနဲ႔ လွလွပပ တုိတုိေလး ဆံပင္ကုိ အရင္ဆုံး ညွပ္ေပးပါတယ္၊ ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြက လာၿပီး အုံၾကည့္ၾကပါတယ္၊ လူေတြက အမ်ဳိးမ်ဳိး ေဝဖန္ၾကပါတယ္၊ စိတ္ေဝဒနာရွင္ အမ်ဳိးသမီးက ဆံပင္ညွပ္ရင္း ေျပာပါတယ္၊ ကြ်န္မလက္ထဲမွာ ပုိက္ဆံ တစ္ျပားမွ မရွိပါဘူး၊ တကယ္လုိ႔ရွိရင္လဲ ဘယ္ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္မွ လက္ခံၿပီး ညွပ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး၊ အန္တီညွပ္ေပးတာကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ ဆံပင္ညွပ္ၿပီး ေရခ်ဳိးခန္းထဲထည့္ၿပီး တစ္ကုိယ္လုံး ဆပ္ပ်ာေမႊးနဲ႔ တုိက္ၿပီး ေရခ်ဳိးေပး, အဝတ္အစား သန္႔တာျပန္ဝတ္ေပး, သနပ္ခါးလိမ္းေပး, သူစားခ်င္တဲ့ ထမင္းဟင္းေကြ်း, သူေသာက္ခ်င္တဲ့ လူပ်ံေတာ္ ပတၱျမားေသြးေဆးတုိက္ၿပီး ျပန္လႊတ္လုိက္ပါတယ္။

တပည့္ေတာ္ မိသားစုက လုံးဝ မေက်နပ္ၾကပါဘူး၊ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာဆုိပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ ျပန္မေျပာဘဲ သည္းခံၿပီး စိတ္ေဝဒနာရွင္ကုိ အလႉလုပ္ေပးတာ (၅)ႀကိမ္ ရွိသြားပါၿပီ၊ အဲဒီလုိ လုပ္ေပးတုိင္း တပည့္ေတာ္ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္၊ ဘာမွေတာ့ ဆုမေတာင္းမိပါဘူး၊ စိတ္ေဝဒနာရွင္ကေတာ့ သူ႔ကုိ ေရေလာင္းေပးတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ျပန္ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အန္တီႀကီး က်န္းမာပါေစ, ခ်မ္းသာပါေစလုိ႔ ေအာ္သြားပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္လဲ ပီတိျဖစ္ၿပီး က်န္ခဲ့ပါတယ္၊ လႉခ်င္တုိင္း လႉလုိ႔မရပါဘူး၊ သူ႔စိတ္ေဖာက္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ အင္မတန္ ဆုိးပါတယ္၊ စိတ္ေကာင္းဝင္တဲ့အခ်ိန္မွာသာ သန္႔ရွင္းေအာင္ လုပ္ေပးလုိ႔ ရတာပါ။

တပည့္ေတာ္ကုိ အခ်ဳပ္သမားနဲ႔ စိတ္ေဝဒနာရွင္ကုိ လႉတာ ကုသုိလ္ရ, မရ သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။

ေဒၚခင္ျမအိ

ေအဝမ္းေရႊဆုိင္ (ရန္ကုန္ၿမိဳ႔)

အခ်ဳပ္သမား၊ အ႐ူးအား၊ လႉျငား ကုသုိလ္ရပါသည္

ေျဖ။ ။ (ဃ) အခ်ဳပ္သမားႏွင့္ စိတ္ေဝဒနာရွင္အား လႉတာ ျပဳလုပ္ႏုိင္ခဲတဲ့ကုသုိလ္ကုိ ျပဳလုပ္ႏုိင္တာမုိ႔ ကုသုိလ္ရ ပါတယ္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ေဝဖန္မႈေတြကုိ သည္းခံကာ ျပဳလုပ္ရ၍ စိတ္ဓာတ္ျမင့္မားသူတုိ႔သာ ျပဳလုပ္ႏုိင္ေသာ ေကာင္းမႈျဖစ္ပါတယ္။ ဆုမေတာင္းေသာ္လည္း သံသရာ၌ က်င္လည္ရဆဲအခါမွာ ထုိအလႉခံပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးကဲ့သုိ႔ ျဖစ္လိမ့္မည္မဟုတ္ဟု ယူဆပါတယ္။

ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္ ဒကၡိဏာဝိဘဂၤသုတ္ဝယ္ ဘုရားရွင္က ညီေတာ္ ရွင္အာနႏၵာမေထရ္အား အလႉခံပုဂၢဳိလ္ တစ္က်ိပ္ေလးကုိ ေဟာေတာ္မူပါတယ္—

အလႉခံပုဂၢဳိလ္ တစ္က်ိပ္ေလးေယာက္

၁။ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားရွင္၊

၂။ ပေစၥကဗုဒၶါ၊

၃။ ဘုရားရွင္၏တပည့္ ရဟႏၲာ၊

၄။ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ က်င့္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္၊

၅။ အနာဂါမ္ပုဂၢဳိလ္၊

၆။ အနာဂါမိဖုိလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ က်င့္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္၊

၇။ သကဒါဂါမ္ပုဂၢဳိလ္၊

ဂ။ သကဒါဂါမိဖုိလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ က်င့္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္၊

၉။ ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္၊

၁ဝ။ ေသာတာပတၱိဖုိလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ က်င့္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္၊

၁၁။ သာသနာပအခါ ဝိကၡမၻနပဟာန္ျဖင့္ ရာဂကုိ ပယ္ခြါၿပီးေသာ ကမၼဝါဒီ ကိရိယဝါဒီ ေလာကီအဘိညာဥ္ရ ပုဂၢဳိလ္၊

၁၂။ သီလရွိေသာ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္၊

၁၃။ သီလမရွိေသာ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္၊

၁၄။ တိရစၧာန္တုိ႔ ျဖစ္၏— ဟု လာရွိေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း,

ထုိပါဠိေတာ္, အ႒ကထာတုိ႔ကုိပင္ မွီးျငမ္း၍ သုေတသန သ႐ုပ္ျပ အဘိဓာန္ (၆၄)မွာလည္း— ဒါနမႈကုိ ခံယူထုိက္သူ ၁၄-ပါး ဟူ၏။

(၁) တိရစၧာန္ သတၱဝါ၊

(၂) လူဒုႆီလေခၚ တံငါ, မုဆုိးစေသာ ဒုစ႐ုိက္မႈ ျပဳလုပ္သူမ်ား၊

(၃) လူသီလဝႏၲေခၚ သာသနာပအခါမ်ဳိး၌ ၅-ပါးသီလၿမဲသူမ်ား၊

(၄) ရေသ့ ပရိဗုိဇ္ေခၚ သာသနာပအခါ စ်ာန္ အဘိညာဥ္ရ ပုဂၢဳိလ္မ်ား၊

(၅-၈) မဂၢ႒ာန္ေခၚ ဖုိလ္သုိ႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မဂ္၌ က်င့္ဆဲပုဂၢဳိလ္ ၄-ေယာက္။

(၉-၁၂) ဖလ႒ာန္ေခၚ ဖုိလ္ေလးပါး၌ တည္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ ၄-ေယာက္၊

(၁၃) ပေစၥကဗုဒၶါေခၚ ဘုရားမပြင့္မီကာလ၌ ပြင့္ေသာ ဘုရားငယ္၊

(၁၄) ျမတ္စြာဘုရားသခင္—

ဟု လာရွိေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း တိရစၧာန္အားပင္ ေပးလႉေကာင္းလွ်င္ လူရင့္မႀကီးျဖစ္ေသာ အခ်ဳပ္သမားႏွင့္ စိတ္ေဝဒနာရွင္အား လႉတာ ကုသုိလ္ရ, မရ ဆုိဖြယ္ရာပင္ မရွိေခ်၊ ဧကန္မုခ် ကုသုိလ္ရပါတယ္။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ

ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ

ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔

ေရစက္မခ်ခင္ ဤသုံးအင္ ႀကိဳတင္ေလွ်ာက္ထားပါ---

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ (အဂၢမဟာပ႑ိတ) အဘယာရာမ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက “ယထာ ဒါယကာ ဝဒႏၲိ၊ တထာ ပဋိပဇၨိတဗၺံ (ဝိ၊ ႒၊ ၄၊ ၉၇)” စူဠဝဂၢါဒိအ႒ကထာစကားအရ ေက်ာင္းလွဴသူ ဒကာ+ဒကာမတုိ႔အား နားလည္ေအာင္ ေျပာျပေပးရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

(၁) ေက်ာင္းဒကာ, ေက်ာင္းအမတုိ႔က “သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔ဘုရား တပည့္ေတာ္မ်ား ေဆာက္လုပ္လႉဒါန္းအပ္ေသာ ဤေက်ာင္းကုိ မေဆးရေသးေသာေျခ, ေဆးၿပီးေသာ္လည္း စုိစြတ္ေသာ ေျခတုိ႔ျဖင့္ နင္း၍ျဖစ္ေစ, ေခြၽးအညစ္အေၾကး လိမ္းက်ံတဲ့ ကုိယ္အဂၤါတုိ႔ျဖင့္ မွီတင္းပြတ္တုိက္၍ျဖစ္ေစ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အလုိရွိသလုိ သုံးေဆာင္ေတာ္မူၾကပါဘုရား”ဟု ေလွ်ာက္ထားျခင္း။

(၂) ဝိနည္းကံအားေလ်ာ္စြာ အေႏၲာဝုတၳ အေႏၲာပကၠ အျပစ္ေဘးမွ ကင္းလြတ္၍ ရဟန္း သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္အား သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္ အပ္စပ္ေသာ ကပၸိယကုဋီကုိ ျပဳလုပ္၍ သုံးေဆာင္ေတာ္ မူၾကပါဘုရား-ဟု ေလွ်ာက္ထားျခင္း။

(၃) ဤေက်ာင္းကုိ ဘုရားအမႉးရွိေသာ လက္ထက္ေတာ္ သာဝက သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ားႏွင့္တကြ ထုိထုိအရပ္မ်က္ႏွာတုိ႔မွ ေရာက္ၿပီး, ေရာက္ဆဲ, ေရာက္လတၱံ႔ေသာ ဓမၼေမြ႔ေလ်ာ္ သံဃာေတာ္တုိ႔အား နိဗၺာန္ရည္မွန္း၍ လႉဒါန္းပါကုန္၏ ဘုရား- ဟု ေလွ်ာက္ထားျခင္းတုိ႔ျဖစ္၏။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ

ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ

ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔

ႀကီးသူထက္မွာ ကိုယ္ေရာက္တာ အျပစ္မည္သို႔လာ---?

ကုိယ့္ထက္ႀကီးေတြ၊ နိမ့္မွာေန၊ ျပစ္ေလ ႀကီးမည္လား?

ေမး။ ။ (ဂ) တပည့္ေတာ္သည္ ဘုရားရွိခုိးဖုိ႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီဆုိရင္ ေမာင္းတီးၿပီး တရားနာယူလုိ႔ ရႏုိင္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြအားလုံး ပင့္ဖိတ္ပါတယ္၊ တရားနာယူလုိ႔ မရတဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြကုိလဲ ေခတၱခဏ ေဘးကုိ ဖယ္ေပးပါလုိ႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ဘုရားရွိခုိးၿပီးရင္လဲ လာၿပီး တရားနာၾကတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြေရာ အားလုံးကုိ ကုိယ္ျပဳခဲ့တဲ့ ဒါန, သီလ, ဘာဝနာ ကုသုိလ္ေတြကုိ ေမာင္းတီးၿပီး အမွ်ေဝကာ သင္တုိ႔လုိရာ ျပန္ၾကြႏုိင္ပါတယ္လုိ႔ ျပန္ပုိ႔ေပးပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ ဘုရားရွိခုိးတဲ့အခါ ကုလားထုိင္အနိမ့္ေလးနဲ႔ ထုိင္ၿပီး ရွိခုိးတဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္ ပင့္ဖိတ္ထားတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြထဲက ကုိယ့္ထက္ႀကီးတဲ့သူေတြမ်ားပါရင္ မျမင္ရတဲ့အတြက္ အျပစ္မ်ား ရွိႏုိင္မလား? ငရဲမ်ား ႀကီးေန မလား? သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။

ပူေဇာ္ထုိက္ရာ၊ သင့္ခႏၶာ၊ ျပစ္မွာ မရွိပါ။

ေျဖ။ ။ (ဂ) ဘုရားရွိခုိးတဲ့အခါ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ကုလားထုိင္အနိမ့္ေလးမွာ ထုိင္ၿပီး ရွိခုိးစဥ္ ပင့္ဖိတ္ထားတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြထဲက ကုိယ့္ထက္ႀကီးသူေတြမ်ား ပါလာရင္ ျမင္ရသည္ျဖစ္ေစ, မျမင္ရသည္ျဖစ္ေစ အျပစ္မရွိႏုိင္ပါ။

ဝိသုဒၶိမဂ္, ဆအႏုႆတိနိေဒၵသ, ဗုဒၶါႏုႆတိကထာ, ဓမၼာႏုႆတိကထာ, သံဃာႏုႆတိကထာ တုိ႔၌ “ဘုရားရွင္၏ဂုဏ္ေတာ္ကုိ အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ (ႏွလုံးသြင္း)ေသာသတိ၏ ကိန္းေအာင္းရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢဳိလ္၏ခႏၶာ ကုိယ္သည္ ေစတီအိမ္သဖြယ္ ဘုရားေက်ာင္းသဖြယ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း, တရားဂုဏ္ေတာ္ကုိ ေအာက္ေမ့ေသာ သတိ၏ ကိန္းေအာင္းရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢဳိလ္၏ခႏၶာကုိယ္သည္လည္း ေစတီအိမ္သဖြယ္ ပိဋကတုိက္သဖြယ္ျဖစ္ ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း, သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ကုိ ေအာက္ေမ့ေသာသတိ၏ ကိန္းေအာင္းရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢဳိလ္၏ ခႏၶာကုိယ္သည္လည္း သံဃာမ်ားအညီအညြတ္စုေဝးရာ ဥပုသ္အိမ္သဖြယ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ပူေဇာ္ခံ ထုိက္ပါေပ၏”ဟု လာရွိေသာေၾကာင့္ ဘုရားရွိခုိးေနေသာ မိမိ၏ကုိယ္သည္ ေစတီအိမ္ ဘုရားေက်ာင္း, ပိဋကတုိက္, ဥပုသ္အိမ္သဖြယ္ျဖစ္ေန၍ မိမိထက္ႀကီးသူ/ငယ္သူ မည္သူကမဆုိ ပူေဇာ္ထုိက္ေသာ ခႏၶာကုိယ္ပုိင္ရွင္ျဖစ္ေနပါ သည္။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ

ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ

ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔

သံဃိကေနရာ သတိထားပါ---

သံဃိကေနရာ သတိထားပါ

သူစိေလာမဘီလူး---

ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္၌ ရဟန္းတပါးသည္ ရပ္ေဝးမွ ျပန္လာ၍ ေခြၽးအညစ္အေၾကး လူးလဲလိမ္းက်ံေနတဲ့ ကုိယ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာခင္းထားအပ္ေသာ သံဃိကကုတင္ ေညာင္ေစာင္းကုိ မ႐ုိမေသနဲ႔ အခင္းမခင္းပဲ အိပ္ခဲ့ဘူးတယ္၊ အဲဒီရဟန္းဟာ သီလစင္ၾကယ္ပါလ်က္ တရားထူးမရဘဲ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဗီဟာရ္ျပည္နယ္ ဂယာရြာအနီး အမႈိက္မ်ားကုိ စြန္႔ပစ္ရာအရပ္မွာ အပ္ႏွင့္တူတဲ့ အေမြးရွိေသာ “သူစိေလာမ”အမည္ရွိတဲ့ ဘီလူးျဖစ္ရတယ္ ။

ခရေလာမဘီလူး---

ေရွးက သီလရွိတဲ့ ဒကာတဦးဟာ သူေတာ္ေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ပါလ်က္ သံဃိက ေက်ာင္းေတာ္မွာ အဆန္းတၾကယ္ ခင္းထားတဲ့ ေနရာ၌ မိမိအေပၚ႐ုံကုိ မခင္းဘဲ ေလ်ာင္းအိပ္ခဲ့ဖူးတယ္၊ အဲဒီအျပစ္ေၾကာင့္ အေမြးအလြန္ၾကမ္းေသာ “ခရေလာမ”အမည္ရွိ ဘီလူးျဖစ္ခဲ့ရတယ္ ။

ဗိမၺိသာရမင္းႀကီး---

ဘုရားရွင္ရဲ႔ ပဌမဆုံးေက်ာင္းဒကာ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးဟာ ဘုရားရွင္တရားေတာ္ကုိ နာယူရ၍ ေသာတာပန္ျဖစ္ရပါလ်က္ ေရွးက ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚဝယ္ ဖိနပ္စီးကာ သြားမိျခင္း, သံဃာေတာ္မ်ားထုိင္ဖုိ႔ ခင္းထားတဲ့ သင္ျဖဴးဖ်ာေပၚကုိ ေျခမေဆးဘဲ တက္နင္းျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ေျခဖဝါး ဓားခြဲ၍ ဆားထည့္ထားတဲ့ ဆီျဖင့္ လိမ္းက်ံလ်က္ ရွားမီးက်ီးေပၚမွာ အကင္ခံရကာ နတ္ရြာစံခဲ့ရပါတယ္။

 ဒါ့ေၾကာင့္ သံဃိကေက်ာင္းေတာ္မ်ားေပၚႏွင့္ ဥဒၵိႆကေစတီထုိက္တဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္မ်ားေရွ႔ေတာ္ဝယ္ ဖိနပ္စီးျခင္း, မသန္႔ရွင္းတဲ့ေျခ တုိ႔ျဖင့္ နင္းျခင္း, ေနထုိင္ျခင္းတုိ႔ကုိ မျပဳလုပ္သင့္ေၾကာင္း သတိေပး စကား ေျပာၾကားပါတယ္။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ

ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ

ဟာ့ဖ္မြန္းေဗးၿမိဳ႔